Innihald
Hamingjudagar. Úr dagbókum veiðimanns eftir Björn J. Blöndal.
Jóhannes Nordal ritar minningargrein um Björn J. Blöndal í Morgunblaðið 24. janúar 1987. Þar segir Jóhannes m.a. "Óvíða er fegurra og víðsýnna en í miðjum Borgarfirði, þar sem Hvítá rennur til sjávar, móðurelfan mikla, sem þá hefur safnað í faðm sinn fjölda bergvatna og jökulkvísla, Norðurá, Þverá, Norðlingafljóti, Geitá, Grímsá og svo mætti lengi telja. Á bökkum hennar, með útsýn til fjallahringsins mikla, allt frá Snæfellsjökli í vestri um Baulu, Eiríksjökul, Okið, Skjaldbreið og til þverhníptrar Skarðsheiðar og Hafn arfjalls í suðri, fæddist Björn J. Blöndal og þar ól hann allan sinn aldur. Þar lærði hann að lesa öll undur hinnar fjölbreyttu náttúru þessa fagra héraðs öðrum mönnum betur, hvort sem það voru leyndardómar fiskanna í djúpum hyljum, lifnaðarhættir fuglanna eða blóm skrúðið á árbakkanum.
Sjálfur kynntist ég Birni Blöndal ekki að ráði fyrr en nokkrum árum síðar, og það með nokkrum óvæntum hætti. Haustið 1967 kom ég til föður míns síðari hluta dags, og var þar staddur Björn Blöndal. Sögðu þeir mér það þá í tíðindum, að þeir hefðu verið að ræða um mig og komizt að þeirri niðurstöðu, að mér gæti verið hollt að taka upp laxveiðar, því ekkert mundi verða mér betri hvíld og tilbreyting frá argaþrasi efnahags- og bankamála. Bauð Björn mér að koma með sér að veiða við Svarthöfða að áliðnu næsta sumri og mundi hann þá leiða mig fyrstu sporin á braut veiðimannsins. Þótt ég hefði til þess tíma staðizt allar freistingar um þátttöku í veiðitúrum, varð nú ekki lengur vörnum við komið, þegar tveir slíkir lögðust á árar. Var fastmælum bundið, að ég kæmi í Laugarholt á tilskildum tíma í ágústmánuði árið eftir, og lagði Björn þegar á ráðum veiðibúnað, er ég þyrfti að afla mér til ferðarinnar. Þó gerði ég mér þá litla grein fyrir því, hve örlagarík þessi ákvörðun átti eftirað reynast mér. Eftir þetta naut ég þeirrar gæfu að veiða með Birni Blöndal við Svarthöfða tvo til þrjá daga á sumri hverju, á meðan hann hafði heilsu til. Þær stundir, sem við áttum saman á þessum stað, sem honum var sem helgireitur, munu lifa í minningunni til æviloka. Í húmi síðsumarkvöldanna og eftir ævintýri veiðidagsins, eignaðist ég kæran vin og fræðara, sem hefur auðgað líf mitt meira en ég fæ með orðum þakkað. Af honum lærði ég meira en nokkrum öðrum, ekki aðeins um veiðiskapinn sjálfan, heldur um líf laxins og þá undraveröld, sem býr í djúpi fljótsins og umhverfi þess. Án þess skilnings, er ég nam af vörum Björns, efast ég um, að laxveiði hefði nokkurntíma hrifið mig með þeim hætti, sem orðið hefur. Fyrir Birni fólst í veiði þátttaka mannsins í því eilífa samspili náttúrunnar, sem er grundvöllur alls lífs á jörðinni."
|
