Innihald
Nútíma mannlíf og kvćđin. II. Frásagnir og kvćđi eftir Guđmund Haraldsson.
Guđmundur Haraldsson fćddist í Merkisteini á Eyrarbakka 4. maí 1918. Foreldrar hans voru Haraldur Guđmundsson frá Stóru-Háeyri á Eyrarbakka, afkomandi Ţorleifs ríka á Háeyri, og kona hans, Ţuríđur Magnúsdóttir frá Árgilsstöđum í Rangárţingi. Guđmundur var sjómađur og verkamađur til rúmlega fimmtugs, en gerđist ţá rithöfundur og gaf út margvísleg rit međ ţáttum, frásögnum og kvćđum. Guđmundur Haraldsson lést í Reykjavík 1995.
Guđmundur Haraldsson skáld.
EINN af vorum minnstu brćđrunum – í andanum, Guđmundur Haraldsson frá Stóru-Háeyri á Eyrarbakka, hefur ţreyttur lokiđ göngu sinni um rökkurheima Reykjavíkur.
Hann var alla ćvi sína örsnauđur alţýđumađur, eignađist ekki svo mikiđ sem kaffikönnu um dagana og vann framundir fimmtugt sem byggingaverkamađur, togarasjómađur í Hvítahafinu, teppabankari og eyrarkarl.
En síđustu 25 ár ćvinnar setti hann saman afar sérstćđa og undirfurđulega prósatexta og atómkveđskap, sem vöktu athygli ýmissa samtíđarmanna hans vegna stórhreinlegs naívisma, sem lýsti upp skrif hans.
Sjálfur sagđist Guđmundur vera „sagnahöfundurinn, – eđa svona skáld til ađ yrkja afmćlisvísurnar". Notkun hans á ákveđnum greini í íslenzku gćti orđiđ rannsóknarefni málvísindamanna framtíđarinnar.
Rannsóknir Guđmundar Haraldssonar á mannlífinu fóru fram í strćtisvögnum, rútu- og boddýbílum víđsvegar um landiđ, á matsölu og kaffíhúsum, jafnvel í veitingatjöldum og á sveitabćjum og í ţorpum, ţó ađallega á Eyrarbakka og einu sinni ađ minnsta kosti fór hann međ Gullfossi til Kaupmannahafnar og Hamborgar og hann greindi frá skynjan sinni og upplifan á mannlífinu í smábókum, sem engum datt í hug ađ gefa út – nema honum sjálfum, međ örfáum undantekningum ţó.
Alla ćvi var ţessi látni reikunarmađur mjög kirkjurćkinn og söngglađur, hann hafđi lítinn áhuga á mannvirđingum viđmćlenda sinna og enn minni áhuga á ávirđingum manna. Snöggur og snarborulegur fetađi hann lífsgönguna, einn og sjálfum sér nćgur, en ýmsir urđu til ađ rétta honum lítilrćđi um dagana, ţví hann var háttvís mađur og tók ofan hatt sinn, ţegar hann mćtti eldri konum á göngunni.
Hin síđari ár varđi Guđmundur sagnahöfundur öllu sjálfsaflafé sínu jafnóđum til almannaţarfa.
Ţađ er ţó ekki viđ hinn látna ađ sakast, hvernig landsfeđurnir hafa ráđskast međ opinbera fjármuni.
Líf Guđmundar Haraldssonar sagnahöfundar leiđ um dal og hól án ţess ađ hann nokkru sinni léti illt af sér leiđa. Ţegar hann kvaddi viđmćlendur á mannamótum eđa gatnamótum, mćlti hann jafnan: „A-allt í haginn."
Blessuđ sé minningin um Guđmund Haraldsson og líf hans.
Bragi Kristjónsson bóksali.
Morgunblađiđ 11. maí 1995.
|
